احمد بصری کذاب و برداشت او از قطع دست سارق در قرآن کریم

 

 

از آنجایی که احمد بصری همبوشی با شعار علم،  دعوت دروغین و سرتاسر انحرافی خود را آغاز کرد. بدیهی است که باید وانمود کند که نوآوری های دارد. به همین روی او جاهلانه و ناشیانه برای اینکه ثابت کند حرف جدیدی زده است با روایات و آیات صریح قرآن کریم مخالفت نموده و دربرخی از احکام اسلام حرف های جدیدی زده که هیچ تاییدی نه از آیات و نه از روایات ندارند و بلکه در مخالفت با روایات متعدد و صریح و روشن می باشند.

 

دیدگاه احمد بصری در باره مفهوم «قطع» در قطع دست سارق

از جمله حرف های خنده دار احمد بصری سخنان بیهوده و سست او در باره قطع دست سارق می باشد. وی بنا بر نقل یکی از مبلغین این فرقه اعتقاد دارد که: منظور از «قطع» در آیه کریمه که می فرماید دست سارق و سارقه را قطع کنید. قطع کردن انگشتان به معنی جدا سازی انگشتان از دست نیست، بلکه منظور این است که زخمی ساده بر دست سارقان ایجاد کنید، در ادامه هم می گوید دلیل حرف ما این است که در ماجرای حضرت یوسف ع که از بین زنان رد شد قرآن می فرماید که زنان دستان خود را قطع کردند ولی روشن می باشد که منظور از قطع کردن در اینجا زخمی کردن می باشد. پس آیه سارق و سارقه نیز باید به همین معنا حمل شود. برای مشاهده مطلب اینجا را کلیک کنید.

 

ارزیابی:

عجیب است کسی بیاید ادعای امامت کند و اینگونه سخنان بیهوده و بی اساس بزند. و عجیب تر از آن این است که عده ای بدون کمی تامل و مراجعه به روایات اهل بیت علیهم السلام این سخنان را مصداق علم الهی می دانند. امان از جهل!!!!

اولا: اگر کلمه ای در قرآن در یک آیه ای به یک معنایی آمد لزوماً به این معنا نیست که باید در دیگر آیات به همان معنی بیاید. این قاعده بر چه اساسی است؟ چه اشکالی دارد یک کلمه در آیات مختلف در موضوعات مختلف به معانی متعدد بیاید. خصوصا اینکه در زبان عربی بیشتر کلمات معانی متعددی دارند. و از امتیازات زبان عربی این است که کلمات آن در معانی متعددی به کار می روند.

اتفاقاً همین کلمه «قطع» در قرآن در چند معنا آمده است و در برخی از آیات به معنای جداسازی آمده است:

وَ قَطَّعْناهُمُ‏ اثْنَتَیْ عَشْرَةَ أَسْباطاً أُمَماً» أی میزناهم

تفسیر القمی ؛ ج‏2 ؛ ص80

پس علاوه بر اینکه هیچ دلیلی وجود ندارد که یک کلمه در قرآن فقط به یک معنا به کار رود روشن شد که کلمه قطع در قرآن به معنای جدا سازی نیز آمده است. و لی تقدیر خدا بر این بوده که اینگونه احمد بصری مفتضح شود.

 

ثانیا:از نظر لغوی «قطع» هم بر جداسازی و هم بر زخمی کردن دلالت می کند. حال برای اینکه بفهمیم معنای آیه مورد نظر یعنی قطع دست سارق کدام می باشد در اینجا ما مجبوریم به روایت ها مراجعه کنیم. همان روایاتی که احمد بصری زیاد از آنها دم می زند و لی نه از آنها اطلاعی دارد و نه بنای عمل کردن به آنها را دارد.

روایات چه می گویند؟ آیا روایات می گویند دست سارق را زخمی کنید؟ یا قطع به معنای جداسازی است؟ به جرات می توان گفت که روایات صریحا گفته اند قطع به معنای جداسازی است و طرق متعددی دارند. به اختصار به چند مورد اشاره می کنیم:

روایت اول:

حُمَیْدُ بْنُ زِیَادٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ سَمَاعَةَ عَنْ غَیْرِ وَاحِدٍ عَنْ أَبَانِ بْنِ عُثْمَانَ عَنْ زُرَارَةَ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ: کَانَ عَلِیٌّ ص لَا یَزِیدُ عَلَى قَطْعِ الْیَدِ وَ الرِّجْلِ وَ یَقُولُ إِنِّی لَأَسْتَحْیِی مِنْ رَبِّی أَنْ أَدَعَهُ لَیْسَ لَهُ مَا یَسْتَنْجِی بِهِ أَوْ یَتَطَهَّرُ بِهِ قَالَ وَ سَأَلْتُهُ إِنْ هُوَ سَرَقَ بَعْدَ قَطْعِ الْیَدِ وَ الرِّجْلِ فَقَالَ أَسْتَوْدِعُهُ السِّجْنَ أَبَداً وَ أُغْنِی عَنِ النَّاسِ شَرَّهُ.

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏7، ص: 222

جدم امیر المؤمنین- علیه السلام- از بریدن یک دست و یک پا تجاوز نمى‏کرد. امیر المؤمنین مى‏گفت: من حیا دارم که بنده خدا را بى‏دست و آن سرور پرسیدند:

اگر بعد از بریدن یک دست و یک پا بازهم سرقت کند چه باید کرد؟ امیر المؤمنین گفت: او را براى همیشه به زندان مى‏افکنم و شر او را از سر مردم کوتاه مى‏کنم.

این روایت به روشنی دلالت دارد بر اینکه مراد از قطع دست یعنی جدا سازی است؛ زیرا امام می فرماید من شرم می کنم که دزد را جوری که چیزی برا طهارت کردن داشته باشد رها کنم. روشن است که این فقره از روایت با جداسازی دست می سازد و اگر معنای قطع کردن زخمی کردن بود که این حرف معنا نداشت؛ زیرا هر زخمی بعد از یکی دو روز خوب می شود و انسان برای طهارت مشکلی ندارد و حتی می تواند با آن زخم هم طهارت کند. از طرفی حضرت علی ع می فرمایند نمی توانم دزد را بدون چیزی که بتواند با آن طهارت کند رها کنم. و این دلالت بر جداسازی دارد.

 

روایت دوم:

أَبُو عَلِیٍّ الْأَشْعَرِیُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ الْجَبَّارِ عَنْ صَفْوَانَ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ أَبِی إِبْرَاهِیمَ ع قَالَ: تُقْطَعُ یَدُ السَّارِقِ وَ یُتْرَکُ إِبْهَامُهُ وَ صَدْرُ رَاحَتِهِ وَ تُقْطَعُ رِجْلُهُ وَ تُتْرَکُ لَهُ عَقِبُهُ یَمْشِی عَلَیْهَا.

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏7، ص: 224

ابو ابراهیم امام کاظم- علیه السلام- گفت: انگشتان سارق را مى‏برند و شست او را به همراه کف دست به جا مى‏گذارند؛ پاى سارق را مى‏برند و پاشنه پا را به جا مى‏گذارند تا بر روى آن راه برود.

 

هر عاقلی اگر به این روایت نگاه کند می فهمد که مراد از قطع جدا سازی است یا زخمی کردن!!!!

البته این دو روایت صرفا از باب نمونه می باشند و می توانید به الکافی باب کیفیت قطع دستان مراجعه کنید

حالا از احمد بصری و پیروانش می خواهیم یک روایت برای مابیاورند که اهل بیت ع گفته اند منظور از قطع دستان یعنی زخمی کردن آنه است.

 

واقعا جای شکی مانده است که دجال بصره یک کذاب می باشد؟